Να κηρυχτεί προστατευόμενη περιοχή το βελανιδόδασος, τονίζει σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Η εποχή», ο Πρόεδρος της Βελανιδιάς Σπύρος Φυσελιάς.

Αναδημοσιεύουμε συνέντευξη του προέδρου της Βελανιδιάς Σπύρου Φυσελιά στο δημοσιογράφο Π. Κλαυδιανό, που δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη εφημερίδα «Η εποχή» στις 8 Μαρτίου 2009, με θέμα την προστασία του Βελανιδοδάσους Ξηρομέρου.

ΔΑΣΟΣ ΗΜΕΡΗΣ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

Να το προστατέψουμε όλοι μαζί Συνέντευξη με τον κ. Σπύρο Φυσελιά, πρόεδρο του Συλλόγου Φίλων της Βελανιδιάς και Περιβάλλοντος. Τη συνέντευξη πήρε ο Π. Κλαυδιανός.
Ο Σύλλογος που συγκροτήθηκε πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια, αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες στην αρχή, πόλεμο. Τώρα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Το κλίμα βελτιώθηκε, υπάρχει αποδοχή, σχέδια για το μέλλον. Τα έντεκα χωριά της περιοχής μπορούν να ωφεληθούν από το βελανιδοδάσος έκτασης 130.000 στρεμμάτων. Αυτά είναι: Αγράμπελο, Γουριώτισα, Μάνινα Βλυζιανών, Μαχαιράς, Μπαμπίνη, Παλαιομάνινα, Πρόδρομος, Ρίγανη, Σκούρτου, Στρογγυλοβούνι και Χρυσοβίτσα.

Άλλος ένας σύλλογος προστασίας ενός δάσους;

Έχουμε ζωή περίπου δέκα ετών και έργο μας είναι να προστατευθεί ένα δάσος ήμερης βελανιδιάς, μοναδικό στα Βαλκάνια, που έχει και οικολογική και πολιτισμική αξία για την περιοχή μας. Όχι άμεση οικονομική χρησιμότητα αν και βόσκουν σ’ αυτό γιδοπρόβατα και προοπτικά μπορεί να συνδράμει σε ένα είδος οικοτουρισμού στην περιοχή.

Από τι απειλείται σήμερα το δάσος;

Από τη λαθροϋλοτομία. Κάποιοι, δυστυχώς, εμπορεύονται συστηματικά το ξύλο της βελανιδιάς, κυρίως για καυσόξυλα. Κόβουν βελανιδιές αιωνόβιες. Ανυπολόγιστη η ζημιά, το δάσος συρρικνώνεται.

Γίνεται οργανωμένα από εμπόρους ή από κατοίκους της περιοχής;

Από μεμονωμένους κατοίκους της γύρω περιοχής, σε συνεργασία με κατοίκους των πόλεων. Είναι φαινόμενα αυτά των τελευταίων δέκα - δεκαπέντε χρόνων, που ζητούν ξύλα για το τζάκι.

Πώς θα προστατευθεί, λοιπόν;

Το ότι η φροντίδα του υπάγεται σε τρία Δασαρχεία είναι πρόβλημα. Ζητάμε να υπαχθεί σε ένα που θα έχει εξοπλισμό και προσωπικό γι’ αυτό το σκοπό. Επίσης, έχουν παρατηρηθεί και κάποια φαινόμενα χρηματισμού.

Υπάρχει σιωπηρή κοινωνική αποδοχή της λαθροϋλοτομίας ή μόνο διαφθορά;

Ως προς το δεύτερο έχει ακουστεί, εγώ δεν έχω συγκεκριμένα περιστατικά υπόψη μου. Ως προς το πρώτο, δεν αποκλείω να υπάρχει κι αυτή η λογική.

Πώς σκεφτόσαστε, λοιπόν, να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα;

Το μεγαλύτερο μέρος της προσπάθειάς μας είναι να ενημερώνουμε τους κατοίκους της περιοχής, με ημερίδες και άλλους τρόπους, για την αξία του δάσους. Έχουμε καλέσει διακεκριμένους επιστήμονες, περιβαλλοντολόγους, κ.ά. Στοχεύουμε κυρίως στις νέες ηλικίες. Προσπαθούμε ακόμη, πιέζοντας τους πολιτικούς του Νομού μας, να αναληφθεί μια πρωτοβουλία από ΥΠΕΧΩΔΕ και Περιφέρεια να χρηματοδοτηθεί μια μελέτη που θα οδηγήσει και σε ένα καθεστώς προστασίας. Το βελανιδόδασος τώρα δεν προστατεύεται. Ούτε με το Natura, ούτε ως Εθνικό Πάρκο. Ως τώρα δεν ενδιαφέρθηκε κανείς.
Άρα η προσπάθειά σας μπορεί να αποδώσει.

Ασφαλώς. Η στιγμή τώρα είναι κρίσιμη απ’ αυτή την άποψη. Το οικοσύστημα, εξ άλλου, υπάρχει. Να συσταθεί ένας φορέας διαχείρισης που θα έχει την ευθύνη συνολικά του δάσους και θα υλοποιεί τις κατευθύνσεις της μελέτης.

Συνήθως, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, μόνο η συνειδητοποίηση από τον κόσμο λύνει το πρόβλημα.

Σίγουρα. Γι’ αυτό λέμε η κυοφορούμενη μελέτη να γίνει προϊόν διαβούλευσης, δημόσιας, με τον κόσμο της περιοχής μέσα. Για να είναι και αποδεκτή και εφαρμόσιμη. Αλλιώς δεν θα τηρηθεί ποτέ. Εμείς δεν το θέλουμε αυτό. Εν τω μεταξύ το δάσος θα ενταχθεί σε ένα καθεστώς οικοανάπτυξης, με μονοπάτια, στέκια αναψυχής κτλ. Ένα είδος οικοτουρισμού.

Η αιγοτροφία;

Θα επιτρέπεται σε κάποιες ζώνες. Η μελέτη θα προβλέπει χρήσεις γης, διαβαθμισμένες. Να είναι συμβατά.

Είσαι αισιόδοξος;

Είμαστε, τώρα και με την επίσκεψη εδώ της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής. Ήταν πρωτοφανές. Υπήρξε και μία συνάντηση με τον κ. Σουφλιά. Ζητάμε με το ΕΣΠΑ, να προβλεφτεί κάποια χρηματοδότηση.

Και τα νέα παιδιά της περιοχής;

Υπάρχει μια διαφοροποίηση σε σχέση με τους παλαιότερους, έχουμε μία ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης στους νέους ανθρώπους. Γίνονται βήματα.