ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2009 ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΩΝ ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΩΝ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

Ο Πρόεδρος Δημήτρης Στεργίου και το Κεντρικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Ξηρομεριτών (Ο.Π.ΣΥ.Ξ.) εύχονται για 2009 σε όλους τους Ξηρομερίτες, τους Αιτωλοακαρνάνες, τους Αγραμπελιώτες και τους φίλους, Καλή Χρονιά με υγεία, δημιουργικότητα , ευτυχία και περισσότερα χαμόγελα.

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ 2009 ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΠΟΠΗ

Αγαπημένοι μου συγχωριανοί και φίλοι του Αγραμπέλου, σας εύχομαι εκ βάθους καρδιάς το 2009 να είναι έτος ειρηνικό ευτυχισμένο και ευλογημένο από το θεό. Επίσης να ευχηθώ καλή χρονιά πρόοδο και επιτυχίες στο πολιτιστικό σύλλογο Αγραμπελιωτών.
Με τις ευχές μου
Πόπης Βασίλειος
Πρωτοπρεσβύτερος Ι. Ν. Αγ. Σπυρίδωνα Πειραιά

ΕΥΧΕΣ

ΕΥΧΕΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΕΥΧΕΣ

Ποιητική βραδιά

Ποιητική βραδιά αφιερωμένη στο Άρη Μπιτσώρη
« Εμμέτρως πλην σαφώς»

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009 και ώρα 6.30 μμ στην στοά του βιβλίου
Πεσματζόγλου 5 και Σταδίου Αθήνα (Αίθουσα Λόγου και Τέχνης).

Ο Άρης Μπιτσώρης παραμένει ένας ποιητής με ανεξάντλητα αποθέματα εμπνευσμένου λόγου

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΦΙΛΟΑΓΡΑΜΠΕΛΙΩΤΗ

Ο Μπάμπης Τσελεπής εύχεται σε όλους τους Αγραμπελιώτες Χρόνια πολλά υγεία ευτυχία

Ο σπόρος του Κυρ-Στέργιου

Γράφει η: Μαρία Μπαμπάνη

Ο κυρ-Στέργιος και η κυρά του η Ζαφειρώ ήταν το πιο αγαπημένο ζευγάρι του χωριού. Αν τους γνωρίζατε θα τους θυμόσαστε μόνους και μαζί. Αν έβλεπες να στρίβει στη γωνία ο κυρ-Στέργιος σε λίγο θα ξεπρόβαλλε και η κυρά του. Στενούς συγγενείς δεν είχαν γιατί ο Στέργιος ήταν μοναχοπαίδι και η Ζαφειρώ ξενομερίτισσα. Το μόνο κακό των γονιών μ’ ένα παιδί είναι ότι δεν αφήνουν κοντινούς συγγενείς στο παιδί τους. Γιατί υπάρχουν και καλοί συγγενείς, ιδίως αν δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα. Κι όπως δεν είχαν και παιδιά, είχαν μια σπουδαία σχέση, πάντοτε μαζί, με αξιοζήλευτη συντροφική αρμονία.
Ακόμα και όταν αργά το απόγεμα μετά το κάματο της μέρας ο κυρ-Στέργιος τράβαγε για το καφενείο για το λουκουμάκι του, το ουζάκι του, η Ζαφειρώ τον περίμενε το σούρουπο στο έβγα-μιας και κείνα τα χρόνια μόνο η γυναίκα του καφετζή είχε ελευθέρας για τα καφενεία-και τον συντρόφευε στο δρόμο για το σπίτι. Και μη νομίζετε ότι τον φώναζε ποτέ «Άϊντε τώρα Στέργιο μ’» …όχι…Ο κυρ-Στέργιος, λες και έπιανε στον αέρα τη μυρωδιά της έβγαινε μοναχός του.
-«Καλά ρε μπάρμπα-Στέργιο, χωρίς ρολόι πώς καταλαβαίνεις ότι έφθασε απ’ έξω;», τον ρώτησε μια φορά ο Μαθιός.
-«Έ…..να… μέχρι να πιω το ουζάκι, να μασήσω την ελίτσα, ν’ ακούσω τα χωρατά του Ναστάση και τα νέα του χωριού είναι ίσα με το σπίτι μ’ δρόμος..», τ’ απάντησε ο κυρ-Στέργιος.
Μα και αν το πέρασμα απ’ το καφενείο έπαιρνε κάποιο βράδυ παράτα για κάποιο λόγο, πάλι συντονίζονταν με τη Ζαφειρώ. Τύφλα να χει η κινητή τηλεφωνία δηλαδή!.....
Στο χωριό τους λυπόντουσαν επειδή δεν είχαν παιδιά. Αλλά μάλλον οι ίδιοι ήταν αξιολύπητοι. Γιατί το ζευγάρι το αντιμετώπιζε πολύ φυσιολογικά. Σαν φιλοσοφημένοι από νωρίς πίστευαν ότι όλα στη ζωή πρέπει να τα βιώνει κανείς μ’ αξιοπρέπεια.
Όταν άρχισε να γίνεται γνωστή η τεχνητή γονιμοποίηση μια χαιρέκακη γειτόνισσα της είπε μια μέρα: - «Αν ήσουν μικρότερη Ζαφειρώ δεν θα πέθαινες μαγκούφα!»…
- «Μαγκούφης είναι αυτός που δεν βρίσκει σε τίποτα χαρά στη ζωή του κοπέλα μου, εγώ χαίρομαι κάθε στιγμή, την υγειά μου, τα ζωντανά μου, τα λουλούδια μου, τον Στέργιο μου, την καλημέρα του πετεινού μ’..».
Κι ο Στέργιος συμπλήρωσε υπερασπιζόμενος την κυρά του: - «Το πέρασμα απ’ τη ζωή είναι άξιο ακόμα κι αν φύτεψες ένα δέντρο, τίποτε δεν είναι του θανάτου, όλα είναι περαστικά».
Μεγάλες κουβέντες από απλούς ανθρώπους, που η αύρα τους εξέπεμπε αγάπη, γαλήνη, ηρεμία, την ηρεμία του ανθρώπου που βρίσκει νόημα στη ζωή του ζώντας απλά, αρετές δυσεύρετες και τότε και τώρα.
Η Ζαφειρώ είχε τον πιο ωραίο κήπο στο χωριό παρόλο που το νερό κείνα τα χρόνια ήταν λιγοστό. - «Τι τους βάνεις Ζαφειρώ κι ανθίζουν ενώ τα δικά μας μαραίνονται;» τη ρωτούσαν οι γειτόνισσες… «Τους κρένω!» απαντούσε η Ζαφειρώ και πράγματι τους μιλούσε, κι όσο τους μίλαγε τόσο αυτά γίνονταν και πιο όμορφα. Είχαν φτιάξει και μια γούρνα στο πιο ψηλό σημείο του κήπου για να μαζεύει τα βρόχινα για να ποτίζουν όταν οι άλλοι δεν είχαν ούτε να πιούν.
Μα ο κήπος του κυρ-Στέργιου είχε και κάτι μοναδικό. Ήταν ο μόνος κήπος σ’ όλο το χωριό που είχε και μια Βελανιδιά. Και μη θαρρείτε πως φύτρωσε μόνη της. Ο ίδιος την είχε φυτέψει. Κι ήταν η αιτία και να τον περιγελάσουν. Ο λόγγος γεμάτος βαλανιδιές κι ο Στέργιος ήθελε μια στην πόρτα του!!!!
Μα όταν αργότερα τον ζήλευαν για τις απολαβές του ο Στέργιος γελούσε τελευταίος….Στον παχύ της ίσκιο είχαν δυο κορμούς για καθίσματα κι ένα πλατύτερο για τραπεζάκι αλλά και οκλαδόν στο χιράμ’ καταγής μια χαρά ήταν.
Εκεί περνούσαν τις περισσότερες ώρες της μέρας από τον Μάη ίσα με τον Οκτώβρη και κοιμόντουσαν τις ζεστές νύχτες του Καλοκαιριού. Σ’ ένα κλαδί της είχαν κρεμασμένο το ασκί για το νερό κι ένα τρανζιστοράκι με μπαταρίες, μα μόνο για ειδήσεις, το θέλανε και για το θέατρο της Τετάρτης και της Κυριακής. Κατά τα άλλα η μουσική απ’ τα πετούμενα τ’ ουρανού που κούρνιαζαν στο δέντρο ήταν βάλσαμο από πρωίας μέχρι εσπέρας. Οι κουτσουλιές που καθάριζε δεν την κούραζαν τη Ζαφειρώ. Λίγο πιο πίσω είχαν δέσει κι ένα σχοινί για τη μπουγάδα, για την οποία το λουλάκι η Ζαφειρώ δεν το λυπήθηκε ποτέ…
Σας μιλώ για πίνακα που θα ζήλευε και έμπειρος ζωγράφος!!!!
Έφυγαν σε βαθιά γεράματα μια νύχτα και οι δύο, αλλά δεν ξέρω ποιος ακολούθησε ποιόν……κι ούτε έχει και τόση σημασία….
Σήμερα θα ήταν σίγουρα φίλοι της ΒΕΛΑΝΙΔΙΑΣ και το σύνθημά τους «φύτεψε κι εσύ μια ήμερη βελανιδιά στον κήπο σου» θα μας είχε αφυπνίσει νωρίτερα…… Δεν ξέρω τι σόι θα’ ταν οι απόγονοί σου κυρ-Στέργιο αν «κατέλιπες»……
Ξέρω μόνο ότι άφησες ΚΑΛΟ ΣΠΟΡΟ…………

Άρχισε το έργο της πλακόστρωσης τoυ δρόμου μπροστά από το Λαογραφικό μας Μουσείο

Ένα πραγματικά μεγάλο έργο ξεκίνησε ο Σύλλογος Αγραμπελιωτών που είναι η πλακόστρωσης τoυ δρόμου μπροστά από το Λαογραφικό μας Μουσείο για να αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων μας, να στολίσει το κέντρο του χωριού μας και να αποκτήσουν ιδιαίτερη αίσθηση και λάμψη η Εκκλησία και το Μουσείο. Για την πλακόστρωση σημαντική ήταν η ευαισθητοποίηση και η θετική ανταπόκριση του επιχειρηματία από τα «Λατομεία Αστακού» Παπαγιανόπουλου Κωνσταντίνου, ο οποίος μας πρόσφερε εντελώς δωρεάν για την πλακόστρωση 3 φορτηγά λαξευμένες πέτρες (Πλάκες). Ο Σύλλογος Αγραμπελιωτών ευχαριστεί τον επιχειρηματία Παπαγιανόπουλο Κωνσταντίνο για όλη την ενεργό συμπαράστασή του στο χωριό μας. Είμαστε σίγουροι ότι η μικρή μας κοινωνία θα αγκαλιάσει την προσπάθεια που γίνεται και θα βοηθήσουν οικονομικά τον σύλλογο, για την σύντομη αποπεράτωση του έργου, για την αναβάθμιση του τόπου μας.

Το εκκλησάκι της Παναγίας στο νεκροταφείο

Το θρησκευτικό συναίσθημα των Αγραμπελιωτών ήταν πάντοτε ανεπτυγμένο και το μετέδιδαν και στα παιδιά τους. Πάντα πρόσεχαν την εκκλησία καθώς και τα εικονισματάκια της περιοχής του χωριού μας. Προσεύχονταν στα εικονίσματα που είχαν σε κάθε σπίτι και άναβαν το καντήλι τους. Το εκκλησάκι της Παναγίας στο νεκροταφείο μαρτυρά τη θρησκευτική ευλάβεια των κατοίκων του χωριού μας και είναι ένα κομμάτι της ιστορίας μας.
Κτίστηκε με πρωτοβουλία του συγχωριανών μας, Στέφανου Τσίπη και του Ζώη Μπαμπάνη, το έτος 1983-1984, με χρήματα της εκκλησίας μας και προσφορές των χωριανών, με μάστορα από τη Μαχαιρά και αποτελεί ένα πνευματικό στολίδι της Ορθοδοξίας και της πίστη μας. Στην αρχή υπήρξαν πολλά προβλήματα.
Στη συνέχεια ο Μιχαήλ Μπαμπάνης και ο Νταγιάντας Ευαγ. Αχιλλέας δώρισαν στο Εκκλησάκι από μια εικόνα της Παναγίας και από εκεί πήρε και το όνομα. Για μας τους Αγραμπελιώτες, η Παναγία, είναι η πονεμένη μάνα, η παρηγορήτρα, η προστάτρια, που μας προστατεύει στις δύσκολες περιστάσεις.
Το εκκλησάκι γιορτάζει τον 23 Αυγούστου.

H ονομασία της Εκκλησίας μας

Μια παράδοση την οποία γράφει και στο βιβλίο του ο καθηγητής Μενέλαος Καραμεσίνης, αναφέρει το γεγονός εκείνο το οποίο έγινε αφορμή να αφιερώσουμε την εκκλησία μας, στους αρχιστρατήγους των επουράνιων Δυνάμεων Ταξιάρχες Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Στα σύνορα Αγράμπελου-Προδρόμου απέναντι από το πηγάδι (Αλεσούτι), δίπλα από τα κτήματα του Τσελεπή, σε ένα λοφίσκο υπήρχε ένα εκκλησάκι των Ταξιαρχών. Πριν κτισθεί η εκκλησία του χωριού μας, οι προπάτορες μας εκκλησιάζονταν εκεί. Κατά τις μαρτυρίες των γεροντότερων του χωριού μας, περίπου το 1898, αποφάσισαν οι κάτοικοι) να χτίσουν εκκλησία στο κέντρο του χωριού για τις λατρευτικές τους ανάγκες.
Τοποθέτησαν κλήρους για να ονοματοδοτήσουν την εκκλησιά. Επειδή υπήρχε το εκκλησάκι των Ταξιαρχών δεν το έβαλαν σε κληρωτίδα. Μαζί με πολλά ονόματα Αγίων της εκκλησίας μας τοποθέτησαν και ένα λευκό κλήρο. Μετά την καθιερωμένη σύναξη και προσευχή, άρχισαν να γίνονται οι κληρώσεις. Κατά τον πρώτο γύρο ο κλήρος έπεσε στο λευκό χαρτάκι. Έγινε ο δεύτερος γύρος και ο κλήρος έπεσε πάλι στο λευκό χαρτάκι. Κατά τον τρίτο γύρο ξανά ο κλήρος έπεσε στο λευκό χαρτάκι.
Όλοι τους τότε οι κάτοικοι άρχισαν να ανησυχούν και αποφάσισαν να ψάξουν μήπως ξέχασαν ή τους διέφυγε κάποια εορτή. Τότε μετά θαυμασμού ανακάλυψαν ότι δεν είχαν αναφέρει και γράψει το όνομα των Παμμεγίστων Ταξιαρχών.
Τοποθετήθηκε στη κληρωτίδα μαζί με άλλα ονόματα Αγίων και με την πρώτη φορά η κλήρωση ανέδειξε για πολιούχο, προστάτη του χωριού μας τους Παμμεγίστους Ταξιάρχες Αρχάγγελους Μιχαήλ και Γαβριήλ τους οποίους τιμάμε με κάθε μεγαλοπρέπεια κάθε χρόνο τις 8 Νοεμβρίου.

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΩΝΩΠΙΝΑΣ

Χορεύοντας με τους Αγραμπελιώτες

Πρόσκληση

Ο Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Αγραμπελιωτών «Η Αγράμπελη», σας προσκαλεί να τιμήσετε με την παρουσία σας, την ετήσια χοροεσπερίδα μας, που διοργανώνουμε με σκοπό την σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των μελών του συλλόγου και την ψυχαγωγία συγχωριανών και φίλων..
Η εκδήλωση μας θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009
(ώρα 10 μ.μ.) στο κέντρο «Πιπέρι»,στο Μπουρνάζι και σας υποσχόμαστε μια ανεπανάληπτη παραδοσιακή βραδιά. που μόνο εμείς οι Αγραμπελιώτες ξέρουμε να δημιουργούμε
Για περισσότερες πληροφορίες και για την αγορά προσκλήσεων, μπορείτε να απευθύνεστε στα μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου μας:

Τσέλιος Γεώργιος, τηλ:, 6973/661013, Καμπέρης Δημήτρης, τηλ: 6974/073555, Νούσια Αλεξία, τηλ: 6973/653936, Τάσση Χριστίνα, τηλ: 6978/862397, Νούσια Βάσω, τηλ: 6974/943824, Αποστόλου Στάθης, τηλ: 6946/907614 και Τάγκας Δήμος, τηλ: 6932/545151.
Σας περιμένουμε όλους να μην λείψει κανένας

Νέος πρόεδρος της Βελανιδιάς ο Σπύρος Φυσελιάς

Ο Σπύρος Φυσελιάς, περιβαντολόγος με γόνιμη θητεία στο σύλλογο αλλά και μεγάλη γνώση σε περιβαλλοντικά θέματα, αναδείχτηκε νέος πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Φίλων της Βελανιδιάς και περιβάλλοντος «Η Αμαδρυάδα».
Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο που είναι ανανεωμένο και το οποίο προέκυψε μετά τις πρόσφατες αρχαιρεσίες (30/11/2008) συγκροτήθηκε σε σώμα και διαμορφώνεται ως εξής:
Πρόεδρος: Φυσελιάς Σπύρος, (Σκουρτού) Αντιπρόεδρος Α': Χρόνης Γιάννης,(Χρυσοβίτσα) Αντιπρόεδρος Β': Ζαφείρης Χρήστος,(Αετός) Γενικός Γραμματέας: Τσέλιος Γεώργιος, (Αγράμπελο)Ειδική Γραμματέας: Νούσια Αλεξία, (Αγράμπελο)Ταμίας: Σαλτογιάννης Χρήστος,(Φυτείες) Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων: Νάνου Θεοδώρα. (Αγράμπελο) να τους ευχηθούμε καλό και δημιουργικό περιβαλλοντικό έργο

ΕΥΧΕΣ

Το Λαογραφικό Μουσείο Αγραμπέλου

Το Λαογραφικό μουσείο στο Αγράμπελο φιλοξενεί μεγάλο αριθμό αντικειμένων, από τη ζωή και την ιστορία του χωριού, τα οποία συγκέντρωσε και διατηρεί με αγάπη και μεράκι ο Μορφωτικός Πολιτιστικός σύλλογος.
Ο επισκέπτης μπορεί να δει Αργαλειό, κούνια, παραδοσιακές φορεσιές, είδη λαϊκής τέχνης, που ξυπνούν μνήμες στους μεγαλύτερους, αλλά και μαθαίνουν στους νεότερους την ιστορία του χωριού τους. Υπάρχουν επίσης μια γωνιά με εκκλησιαστικά είδη που την έχει δημιουργήσει ο πάτερ Βασίλειος Πόπης.
Στεγασμένο στο παλιό σχολείο, δεσπόζει στο κέντρο του χωριού και περιλαμβάνει όλον τον παραδοσιακό πολιτισμό και την ιστορία του Αγραμπέλου, από τα παλιά χρόνια μέχρι την σύγχρονη εποχή και έχει σαν στόχο την ανεύρεση, διάσωση και διατήρηση κάθε είδους λαογραφικού υλικού πού υπάρχει στο Αγράμπελο καθώς και τη διαφύλαξη και διάδοση της παράδοσης και των εθίμων, που αναφέρονται στον ποιμενικό, αγροτικό και οικογενειακό βίο της περιοχής.
Το Μουσείο είναι καθημερινά ανοικτό. Καλού κακού όμως ας επικοινωνήσετε νωρίτερα στους: Τσέλιος Γιώργος 6973/661013 και Μπαμπάνης Πέτρος 26460-93431.