Είχαμε πολλές φόρες ζητήσει από την μάνα μου, να μας πει και να μας μεταφέρει την εμπειρία της από το ψήσιμο στον
παραδοσιακό φούρνο. Το λέω αυτό κάθε φούρνος και κάθε νοικοκυρά είχε τον δικός
της τρόπο και ανάλογα με το τι ήθελε να
ψήσει χρησιμοποιούσε και την ανάλογη ποσότητα ξύλων.
Κάποτε που την ρώτησα πόσο έκαιγες το φούρνο μάνα για να ψήσεις τα ψωμιά η απάντηση της ήταν «ένα δεμάτ ξύλα παιδί μ»
Όταν με την Ευτυχία έπρεπε να κάψουμε το φούρνο για να ψήσουμε τα κουλούρια
για το γάμο του παιδιού μας φωνάξαμε να μας βοηθήσει η θεια Ζωή (τετα) που είχε
περισσότερη εμπειρία στο φούρνο.....
Δείτε φωτο .....
