Τον μήνα Νοέμβριο μια ημέρα πήρα τα απαραίτητα μαζί μου και ξεκίνησα
να κάνω ένα οδοιπορικό στο πάνω μέρος του
χωριού στο Πουρναράκι, όπου είχα πολλά
χρόνια να πάω.
Το Δασύλλιο όπως το ονομάσαμε είναι το μέρος πάνω από
το χωριό που πριν από πολλά χρόνια φυτέψαμε
διάφορα δέντρα (πεύκα, κυπαρίσσια) για να προφυλάξει το χωριό από της πλημμύρες.
Θυμάμαι παλιά όταν έβρεχε κατέβαζε η ρεματιά και
γέμιζε το χωριό από πέτρες, χαλίκια και κλαριά.
Mόλις ανέβηκα πάνω από το
δασύλλιο ξάφνου μπροστά μου ξεδιπλώνεται
το χωριό και πιο κάτω ο κάμπος. Είναι
αυτό το όμορφο χωριό που σε πείσμα των
καιρών διατηρεί τις φυσικές της ομορφιές στο πέρασμα των χρόνων και μας
συναρπάζει κάνοντας μας περήφανους για αυτό το στολίδι ανάμεσα στις βελανιδιές.
Φωτογράφισα μανιτάρια,
βελανιδιές, διάφορα άγρια λουλούδια, από ψηλά το χωριό, από το πάνω μέρος το
δασύλλιο, πεσμένα δέντρα, ξεριζωμένα
κυπαρίσσια, τον κάμπο….
4 σχόλια:
Η φύση μάς δείχνει τον τρόπο ζωής και το Αγράμπελο είναι το εφαλτήριο για νέους δρόμους, νέες κατευθύνσεις αλλά και για επαναπροσδιορισμό του ίδιου μας του εαυτού. Η φύση μάς φωνάζει, ας την ακούσουμε...
Η φύση μάς δείχνει τον τρόπο ζωής και το Αγράμπελο είναι το εφαλτήριο για νέους δρόμους, νέες κατευθύνσεις αλλά και για επαναπροσδιορισμό του ίδιου μας του εαυτού. Η φύση μάς φωνάζει, ας την ακούσουμε...
Η φύση μάς δείχνει τον τρόπο ζωής και το Αγράμπελο είναι το εφαλτήριο για νέους δρόμους, νέες κατευθύνσεις αλλά και για επαναπροσδιορισμό του ίδιου μας του εαυτού. Η φύση μάς φωνάζει, ας την ακούσουμε...
Η φύση μάς δείχνει τον τρόπο ζωής και το Αγράμπελο είναι το εφαλτήριο για νέους δρόμους, νέες κατευθύνσεις αλλά και για επαναπροσδιορισμό του ίδιου μας του εαυτού. Η φύση μάς φωνάζει, ας την ακούσουμε...
Χρήστος Σοροβέλης
Δημοσίευση σχολίου