ΕΠΙΒΑΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ

Ως τα προχτές χιλιόμετρα
αβέρτα περπατούσα
στα μέσα δε μεταφοράς
χειρολαβές κρατούσα.

Άφηνα τα καθίσματα
λεία της γερουσίας
και γενικώς στα άτομα
                                             ¨χρήζοντα βοηθείας¨.

Διαβάστε το…

Εγώ το ’παιζα τζόβενο

σχεδόν παλικαράκι

κι αν το ’φερνε η περίσταση

έκανα και καμάκι.

Προχτές μ’ ένα βαρύ παλτό

τρέμοντας απ’ το κρύο

μετά από ώρα αναμονής

μπήκα στο λεωφορείο.

Μια δεσποινίς καθήμενη

ευθύς χαμογελάει•

το αίμα μου σαν χείμαρρος

στις φλέβες μου κυλάει.

Μετά η μικρή σηκώθηκε

και κλείνοντας το μάτι

μ’ έκανε τον πιο ευτυχή

στον κόσμο επιβάτη.

Μα αυτό που μου ’πε πώς μπορεί

ο νους να το χωρέσει;

¨Γέροντα έλα κάθισε

για σένα είναι η θέση¨.

Κυριακή, 16 Ιανουαρίου 2011

 Πηγή: http://arisbitsoris.blogspot.com/