Είναι μελαγχολική η διαπίστωση ότι το εντυπωσιακό αυτό αρχαίο μνημείο της περιοχής του χωριού Παλαιομάνινα (ήρθε στο φως το 1965, έχει διάμετρο 11,20 μέτρων) βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις της Εταιρείας Φίλων των Μνημείων της Παλαιομάνινας από το πρώτη ημέρα λειτουργίας της μέχρι και πρόσφατα και τα εκτενή δημοσιεύματα σε βιβλία των συγγραφέων Παναγιώτη Β. Ζώγα (κυρίως) και Δημήτρη Λ. Στεργίου (δευτερευόντως). Αλλά, ας μην παραπονιόμαστε τότε ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι ένα ξέφραγο αμπέλι για τους αρχαιοκαπήλους και τους τυμβωρύχους.
Θολωτός μυκηναϊκός τάφος στους… θάμνους
Βρίσκεται στη Μίλα της Παλαιομάνινας, ήρθε στο φως το 1965, είναι ένας από τους μεγαλύτερους σε όλη την Ελλάδα, αλλά σκεπάζεται από χώμα, δέντρα, χορτάρια και… αδιαφορία!
Εδώ (στη φωτογραφία), κάτω από τα δέντρα, τους θάμνους, τα χορτάρια και την αδιαφορία και εγκατάλειψη βρίσκεται ένας από τους μεγαλύτερους θολωτούς μυκηναϊκούς τάφους όλης της Ελλάδος με διάμετρο 11,20 μέτρων. Βρίσκεται στη Μίλα της Παλαιομάνινας και ήρθε στο φως το 1965. Κι όμως, για μιαν ακόμα φορά ο ελληνικός πολιτισμός «κρύβεται», σα να αποτελεί ντροπή για τους Νεοέλληνες!
Αναδημοσιεύουμε από την «Καθημερινή» (Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 1965) ολόκληρο το άρθρο που δημοσιεύτηκε για το θολωτό μυκηναϊκό τάφο που ήρθε στο φως το 1965 και που ανάγεται στην προϊστορική κατοίκηση της Στερεάς Ελλάδος και μάλιστα στην Υστεροελλαδική περίοδο, δηλαδή μεταξύ1600 π.Χ. και 1100 π.Χ.
«Σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα ήλθαν στο φως κατά το 1965 και από την θέσιν της Ακαρνανίας Μίλαν που ευρίσκεται μεταξύ των χωρίων Παλαιομάνινας Ξηρομέρου και Πανταλόφου, ανατολικώς του Αστακού. Τα ερείπια που ευρίσκονται εις την Παλαιομάνινα ανήκουν πιθανώς εις τηναρχαίαν πόλιν Ματρόπολιν (Μητρόπολιν). Εις την θέσιν Μίλα Ξηρομέρου, μέσα στο κτήμα του κ. Κ. Κουτσομπίνα, περί τα 250 μέτρα δυτικώς της κοίτης του Αχελώου, εις την περιοχήν που είχε άλλοτε μικρόν χωρίον, καταστραφέν πιθανώς κατά τους αγώνας του 1821, ανεσκάφη κατά το 1965 υπό του κ. Μαστροκώστα μεγάλος θολωτός τάφος, που είχε συληθεί προ ετών υπό αρχαιοκαπήλων.
Από τους μεγαλύτερους της Ελλάδος
Ο τάφος αυτός της Μίλας είχε προ της εισόδου του στενότατον κτιστόν «δρόμον», ο οποίος κατέπεσε προ πολλών ετών. Πρόκειται περί ενός εκ των μεγαλυτέρων θολωτών τάφων όλης της Ελλάδος με διάμετρον 11,20 μέτρων.
Εις το περίβολον της εισόδου του είχε τοποθετηθεί μονόλιθος μήκους 1,98 μέτρων, ύψους 0,31 μέτρων και πάχους 0,58 μέτρων. Ο μεγάλος αυτός θολωτός τάφος της Μίλας Ξηρομέρου παρουσιάζει εις την κατασκευήν του μεγάλην ομοιότητα με τους τέσσερις μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους του 14ου αιώνα π.Χ. (Υστεροελλαδικός 3ης περιόδου), που ανεσκάφησαν προηγουμένως από τον κ. Μαστροκώστα εις το χωρίον Άγιος Ηλίας της επαρχίας Μεσολογγίου.
Εις τον λόφον του Αγίου Ηλία, συμφώνως προς τα υποθέσεις των ειδικών, ευρίσκετο κατά την ομηρικήν εποχήν η πόλις Ώλενος, που κατεστράφη υπό των Αιτωλών της Αιτωλίας, και αργότερον κατά τους ιστορικούς χρόνους η Ιθωρία. Φωτογραφία της ακροπόλεως του Αγίου Ηλία και ενός εκ των τεσσάρων θολωτών τάφων της περιοχής δημοσιεύσαμεν μαζί με τις σχετικές λεπτομέρειες στην «Καθημερινή» της 21. 3. 1965.
Ο μυκηναϊκός θολωτός τάφος της Μίλας Ξηρομέρου ανήκει πιθανώς εις την βορειότερον κειμένην προϊστορικήν πόλιν της σημερινής Παλαιομάνινας, που ταυτίζεται υπό του καθηγητού Κ. Ρωμαίου με την Ματρόπολιν (Μητρόπολιν)».
Και το Αρχαιολογικό Δελτίο
Επίσης, στο Αρχαιολογικό Δελτίο 22 (1967), «Χρονικά», αναφέρεται ότι: «…Παρά την δεξιάν όχθην του Αχελώου εν θέσει Μίλα, μεταξύ των χωρίωνΠαλαιομάνινα και Πεντάλοφος (Ποδολοβίτσα) διενεργήθησαν δοκιμαστικαί ανασκαφαί παρά τα τοιχώματα του κυκλικού θολωτού μυκηναϊκού τάφου (διάμετρος 10,50 μέτρων) και ανεσκάφη ο εις αυτό καταλήγων από ΝΑ στενός δρόμος (μήκος 6,60 μέτρων και πλάτους 0,62 – 0,74 μέτρων».
Πηγές:
Παναγιώτη Β. Ζώγα: «Από την Μητρόπολη της αρχαίας Ακαρνανίας μέχρι την Παλαιομάνινα». Δημήτρη Λ. Στεργίου: « Η Παλαιομάνινα από τα βάθη των αιώνων έως σήμερα»
Παρέμβαση για ανάδειξη
του Δημήτρη Στεργίου
Είναι μελαγχολική η διαπίστωση ότι το εντυπωσιακό αυτό αρχαίο μνημείο της περιοχής του χωριού μας βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις της Εταιρείας Φίλων των Μνημείων της Παλαιομάνινας από το πρώτη ημέρα λειτουργίας της μέχρι και πρόσφατα και τα εκτενή δημοσιεύματα σε βιβλία των συγχωριανών μας συγγραφέων Παναγιώτη Β. Ζώγα (κυρίως) και Δημήτρη Λ. Στεργίου (δευτερευόντως).
Και οι επισημάνσεις όλων δεν περιορίζονταν μόνο στη διάσωση και ανάδειξη του μεγάλου αυτού θολωτού μυκηναϊκού τάφου στη Μίλα της Παλαιομάνινας, αλλά επεκτείνονταν και σε υποδείξεις ότι σε όλη τη γύρω περιοχή βλέπει κανείς ίχνη που σίγουρα «φωνάζουν» για την ύπαρξη κι άλλων αρχαίων μνημείων ή κατασκευών.
Δεν γνωρίζουμε πού οφείλεται όλη αυτή η αδιαφορία των αρμοδίων(κεντρική διοίκηση, τοπική αυτοδιοίκηση) για τη διάσωση και ανάδειξη της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Αλλά, ας
μην παραπονιόμαστε τότε ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι ένα ξέφραγο αμπέλι για τους αρχαιοκαπήλους και τους τυμβωρύχους.
Πηγή: Εφημερίδα «Παλαιομάνινα» τεύχος 4.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου