Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΜΠΑΜΠΙΝΗΣ ΣΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΚΑΛΟΓΗΡΩΝ
Η ΧΟΡΟΕΣΠΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΠΑΔΑΤΑΙΩΝ
Σας περιμένουμε όλους
Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009
Απόλυτα επιτυχημένη θεωρείται η επιστημονική ημερίδα με θέμα: «Οι προοπτικές καλλιέργειας του φυτού Στέβια

Διακεκριμένοι εισηγητές μετέφεραν στο πολυπληθές ακροατήριο επιστημονική γνώση και εμπειρία για το φυτό Στέβια (πειράματα Στέβιας στην Ελλάδα και αποτελέσματα, οικονομική ανάλυση παραγωγής Στέβιας στην Ελλάδα κ.λ.π.).
«Πρέπει να επιχειρήσουμε την αρχή μιας καινούριας περιόδου με νέες καλλιέργειες και προϊόντα ώστε να σπάσουμε την κρούστα της απαξίωσης του αγροτικού κόσμου στο νομό μας. Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης στην αγροτική οικονομία της περιοχής και της χώρας χρειαζόμαστε να αξιοποιήσουμε την εργασία μας, το παραγωγικό δυναμικό, να αξιοποιήσουμε τις περιουσίες μας.
Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν αλλά χρειαζόμαστε τη δημιουργία μιας νέας παραγωγικής αλυσίδας στον πρωτογενή τομέα, στη μεταποίηση, στο εμπόριο που ξεκινάνε από την καλλιέργεια. Πρέπει να αναλάβουμε ο καθένας την ευθύνη του.
Ως Νομαρχία προσπαθούμε να αναλάβουμε τις δικές μας ευθύνες. Λέγοντας την αλήθεια για την πραγματική κατάσταση και μετά πείθοντας εκείνους που μπορούν να αναλάβουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ανέλαβε και θα αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες, γιατί έχω εδραιωμένη την πίστη μου ότι στην Αιτωλοακαρνανία αξίζουμε και μπορούμε πολύ περισσότερα. Μπορούμε να κερδίσουμε πολλά με πρόγραμμα, μόχθο αλλά και ρίσκο».
Είπε μεταξύ άλλων στην τοποθέτησή του ο Νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας Θύμιος Σώκος.
Χαιρετισμό στην ημερίδα απεύθυναν η Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. Σοφία Γιαννακά και ο κ. Σιγαλός Γιώργος Πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ του παραρτήματος Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας.
Κυκλοφόρησε ημερολόγιο-λεύκωμα από το Λαογραφικό Χορευτικό Σύλλογο Αχαρνών «Ο Κόκκινος Μύλος» για το 2009


Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009
Μπλόκαραν τη γέφυρα του Αχελώου, οι αγρότες της Αιτωλοακαρνανίας

Πηγή: ΞΗΡΟΜΕΡΟNEWS
O Βαγγέλης Χολής, νέος Πρόεδρος Δημοτικού συμβουλίου στο Δήμο Αστακού.

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009
Στρογγυλοβούνι




Πηγή: www.xiromero.gr/
Φωτό: Τασος Χαντζής
Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009
Oι κόρες του Λέπουρα

Οι κόρες του Γιάννου του Λέπουρα ήταν η μία ομορφότερη και αξιότερη απ’ την άλλη. Είχε κι ένα «παιδί» κατά πως λέγαν τότε τ’ αγόρια, μα κάλλιο να’ χε άλλες τόσες θυγατέρες έλεγε, γιατί ο γιός του ήταν πολύ μαλακός για άντρας κείνης της εποχής, άβουλος, του’ κρινες και κοκκίνιζε. Παρά ταύτα καμιά από τις θυγατέρες του δεν είχε την τύχη που άξιζε, όλες στην παντρειά κακόπεσαν. Η δεύτερη πήρε ένα χήρο είκοσι χρόνια μεγαλύτερό της και δεν έκαμε παιδιά. Η τρίτη πήρε ένα χήρο που’ χασε τη γυναίκα του στη γέννα κι ανάστησε πέντε παιδιά που βρήκε και τρία δικά της οκτώ. Κι όλα κορίτσια. Μόνο αυτή κι η πλάτη της ήξεραν τι σημαίνει να υφάνεις προίκα στον αργαλειό για έξι θυγατέρες, γιατί οι δύο έφυγαν για τη Αυστραλία και δεν ξαναγύρισαν..
Δεν ξέρω γιατί οι χήροι τότε έβρισκαν τα καλλίτερα κορίτσια να ξαναρχίσουν τη ζωή τους , ενώ οι χήρες έθαβαν τη δική τους μαζί με των ανδρών τους!!!!....
Στην τέταρτη δώσανε ένα μεθύστακα τσιφλικά, που σα μεθούσε, άπλωνε και το χέρι του. Όταν πέθανε -ευτυχώς γι’ αυτή σχετικά νωρίς- είπε και μέσα της και φωναχτά: - «Τώρα θα ζήσω μια στάλα ζωή!». Κι όπως της άφησε και περιουσία, αλλά όχι παιδιά, όλοι οι ανήμποροι έβρισκαν καταφύγιο στην πόρτα της.
Αιτία για όλες αυτές τις κακοτυχίες για τα άξια και έμορφα κορίτσια του Λέπουρα, ήταν ο Βασίλαρος, ο γαμπρός της πρώτης θυγατέρας, ένας κεφάλας με μούρη γουρουνιού, γλώσσα φιδιού κι αλαπουδίσιο φρόνημα. Έτσι τον περιέγραφε η μικρότερη. Αυτός άλλη λιμπίζονταν από τις αδελφές και άλλη πήρε. Πήρε την πρώτη, την πιο μαλακιά, την πιο ντροπαλή, γιατί οι άλλες δήλωσαν πως κάλλιο να μπούν σε Μοναστήρι, παρά να τον παντρευτούν.
Κι έτσι ο κακόψυχος πήρε αυτή που μπόρεσε, μα είχε στο νου του, πως άμα μπει στην οικογένεια «θα τις βολέψει όλες». Είδαν κι έπαθαν οι δόλιες αρκετές φορές να ξεφύγουν απ’ τα βρωμόχερά του -το τι σκαρφίζονταν για να τις ξεμοναχιάσει ένα Θεός ξέρει- μέχρι να παντρευτούν και να γλιτώσουν από τις βρώμικες ορέξεις του. Που να τολμήσουν να το ξεστομίσουν στον πατέρα τους, στον έστω μαλακό αδελφό τους. Φονικό θα’ θελε να γένει. Καλλίτερα -έλεγαν στα βαθιά τους γεράματα- να το μαρτυρούσαμε τότε στον πατέρα, ένας βρωμιάρης λιγότερο. Ένας βρωμιάρης που κατέστρεψε την οικογένειά μας.
Γιατί καμιά δεν πήρε αυτόν που ήθελε, αλλά αυτούς που ήθελε ο Βασίλαρος, που πότε με το καλό, πότε ποτίζοντας το γέρο ρακί, πότε με απειλές, πότε με ψυχαναγκασμό ότι θα του μείνουν ανύπαντρες, έπειθε τον κύρη τους και τον αδελφό τους για κάθε προξενιό που έφερνε αυτός, πάντα αυτός, ο μεγάλος αδελφός……
Τα χρόνια πέρασαν. Όταν ο άνθρωπος περνάει καλά, αφήνει το παρελθόν πίσω του, βρίσκει το κουράγιο και συγχωρεί…..Όταν όμως τα βάσανά του δεν έχουν τελειωμό, το μίσος για τον «αίτιο» ριζώνει τόσο βαθιά που μόνο ο θάνατος σε χωρίζει απ’ αυτό……
Την όγδοη δεκαετία διένυαν πια οι κόρες του Λέπουρα μα ήταν ακόμα κοτσονάτες. Είχαν παρατηρήσει ότι ο Βασίλαρος απόμακρος και κακότροπος όπως πάντα και αντικοινωνικός δεν κάθονταν όπως όλοι οι γερόντοι στην πλατεία του χωριού να περιμένει τον ταχυδρόμο που έφερνε τις συντάξεις τους, άλλου από τον ΟΓΑ, άλλου απ’ το ΤΕΒΕ, άλλου Εθνικής Αντίστασης -κι ας μην ήξερε τι αυτή ήταν- Αυτός, επειδή εκτός από αυτή του ΟΓΑ εισέπραττε και σύνταξη ως ανάπηρος πολέμου -ενώ είχε αυτοτραυματισθεί- κι ένιωθε φαίνεται -ακόμα κι αυτός- λίγη ντροπή, πήγαινε κάθε μήνα και προϋπαντούσε τον Ταχυδρόμο λίγο έξω απ’ το χωριό, προς το Κοιμητήριο.
Η μια γιαγιά κίνησε για το Κοιμητήριο μέσα απ’ το χωριό, η άλλη απ’ τον κάτω δρόμο κι η τρίτη απ’ τον πάνω. Δεν ξέρω αν το είχαν προαποφασίσει ή ήταν απόφαση της στιγμής όταν τον είδαν να καρτεράει τον ταχυδρόμο. Η μια τον παρέσυρε πολύ εύκολα πίσω απ’ το νεκροταφείο, «γιατί ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του»…..,όπου για κακή του τύχη μια συστάδα βελανιδιές σ’ έκρυβαν από τρεις πλευρές και στην τέταρτη παραμόνευε ένας γκρεμός και στο βάθος μια απ’ τις πολλές ρεματιές.
Με τις μαγκούρες σηκωμένες και οι τρεις τον οδήγησαν στην άκρη του γκρεμού, όπου κι ένα άγγιγμα ακόμα ήταν αρκετό να τον κάνει να χάσει την ισορροπία του και να τον στείλει στο ρέμα κι από κεί στον άλλο κόσμο……..
Μετά πήραν τον δρόμο που η κάθε μία είχε ακολουθήσει και πριν και πήγαν σπίτια τους.
Όταν ο ταχυδρόμος καθυστερημένος κατά τι τον έψαξε με το μάτι του και δεν τον είδε, τον αναζήτησε στην πλατεία και δε φάνηκε, άφησε τις συντάξεις του στο γείτονά του. Άργησε κι αυτός να τις παραδώσει στη γυναίκα του Βασίλαρου, γιατί το’ κανε το μεσημέρι που έκλεισε το καφενείο. Άργησε κι η γυναίκα του ν’ ανησυχήσει γιατί σκέφθηκε ότι μπορεί να πέρασε απ’ το κτήμα και να καταπιάστηκε με κάτι.
Όλα αυτά τα άργητα σκέφτονταν όλοι όταν τον αναζήτησαν κατά το απόγιομα και τον βρήκαν εν τέλει, αλλά ήταν αργά για τη ζωή του.
Ενώ ξενυχτούσαν το λείψανό του κι οι τρεις αδελφές μιξόκλαιγαν «κατά πως έπρεπε», κοίταξαν κάποια στιγμή την αδελφή τους και γυναίκα του -που κι αυτή πολλά του κρατούσε-, αλληλοκοιτάχτηκαν οι τέσσερίς τους και μειδίασαν ελαφρά κάτω από τις μαύρες τους μαντήλες……….
Είχαν συνεννοηθεί …………
Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009
Μεγάλη Ξηρομερίτικη γιορτή.... το γιορτάσιο του Αη Θυμιού στην Κωνωπίνα


Ο φετινός εορτασμός είχε κάτι το ξεχωριστό. Το εκκλησάκι του Αη θυμιού … ξαναβρήκε την απωλεσθείσα ανά τους αιώνες ταυτότητά του ! Μόλις τον Σεπτέμβριο η σκεπή του ξανάγινε με πλάκες, όπως ήταν στην αρχική της μορφή, ύστερα από προσωπικό ενδιαφέρον του Νομάρχη μας κ. Θύμιου Σώκου, ο οποίος ενέταξε το έργο στο ετήσιο Νομαρχιακό Πρόγραμμα Εκτέλεσης Έργων της Νομαρχίας και στην κατηγορία ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ – ΜΟΥΣΕΙΑ – ΜΝΗΜΕΙΑ, ικανοποιώντας έτσι ένα καθολικό και πάγιο αίτημα των Κωνωπινιωτών.
Ο εορτασμός ξεκίνησε το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2009 και ώρα 17.00, όπου τελέσθηκε ο Μέγας Εσπερινός χοροστατούντων των εφημέριων Τρύφου και Κωνωπίνας αιδεσιμοτάτων κ.κ. Βελισσαρίου Καντούνη και Δημητρίου Χαμαλέτσου. Μετά το πέρας ακολούθησε η καθιερωμένη αρτοκλασία.
Την επομένη 20 Ιανουαρίου 2009 και ώρα 07.00 τελέσθηκε η θεία λειτουργία χοροστατούντος του εφημέριου του χωριού πατήρ Δημητρίου Χαμαλέτσου και με τη συμμετοχή του ιερέα της Νεάπολης πατήρ Δημητρίου Πατσιαλού παρουσία του Νομάρχη Αιτωλοακαρνανίας κ. Θύμιου Σώκου και της συζύγου αυτού, του Δημάρχου Μεδεώνος κ. Γιάννη Σεραφή του Αντιδημάρχου κ. Λάμπρου Ράπτη, του Προέδρου του Δ.Δ. Κωνωπίνας κ. Κωνσταντίνου Κωστακιώτη, του Αστυνομικού Υποδιευθυντή της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ακαρνανίας κ. Καλλιμάνη Κωνσταντίνου, του Διοικητού του Α.Τ. Κατούνας, Αστυνόμου Α΄ κ. Τηλεμάχου Χρήστου και τοπικών παραγόντων καθώς και πλήθους πιστών από το Χωριό αλλά και από την ευρύτερη περιοχή που είχαν κυριολεκτικά κατακλύσει τον ναό και τον αύλιο χώρο του .
Θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία ότι, προσήλθαν για να εκκλησιασθούν πιστοί όχι μόνο από τα γύρω Χωριά και το Αγρίνιο αλλά και από το μακρινό Αιτωλικό !
Στη συνέχεια στον εντυπωσιακό προαύλιο της εκκλησίας προσεφέρθηκαν γλυκά από τους εορτάζοντες και τον Πολιτιστικό Σύλλογο και ακολούθησε «κέρασμα» σε καφενείο του Χωριού.
ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ-ΠΑΙΔΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ
Ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου <<Τα Κόροντα>> θα πραγματοποιήσει εορταστική εκδήλωση, στις 7/2/2009 ημέρα Σάββατο και από ώρα 19.00 μ.μ. στο Ξενοδοχείο Πειραιώς 42, τηλ. 210 -5233951 -210-5239200.
Στην εκδήλωση θα κοπεί η πρωτοχρονιάτικη Πίτα του Συλλόγου και θ' ακολουθήσει παιδική γιορτή με παράσταση Κλόουν.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων σας προσκαλεί να τιμήσετε με την παρουσία σας την εορταστική εκδήλωση του Συλλόγου για το νέο έτος 2009.
Στην εκδήλωση θα κοπεί η πρωτοχρονιάτικη Πίτα του Συλλόγου και θ' ακολουθήσει παιδική γιορτή με παράσταση Κλόουν.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων σας προσκαλεί να τιμήσετε με την παρουσία σας την εορταστική εκδήλωση του Συλλόγου για το νέο έτος 2009.
Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009
Η αίθουσα του κέντρου κατακλύστηκε από τους συγχωριανούς και τους φίλους
ο Συγγραφέας Τσελεπής Μπάμπης.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Μπαμπίνης Μπενέκος Σπύρος με τη κόρη του Θεοδώρα.
Φίλοι του Συλλόγου μας
Απο αριστερά ο π. Πρόεδρος των Αχυρών Τραυλός Κώστας με τη παρέα του
Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ξηρομεριτών Στεργίου Δημήτρης και το μέλος του Κ.Σ. Άγγελος Μηλιώνης
Μέσα στη θερμή και πραγματικά οικογενειακή ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε επιτυχημένη εκδήλωση των Αγραμπελιωτών.
Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009
Γλέντι με χορό και τραγούδι από τους Αγραμπελιώτες




Οι Αγραμπελιώτες για μια ακόμα φορά έδωσαν το παρόν με τη δυναμική τους παρουσία και η βραδιά κύλησε πολύ ευχάριστα με έντονο το Αγραμπελιώτικο χρώμα να πλανάται παντού, αφού κελαηδούσε στην κυριολεξία το κλαρίνο και την παράσταση έκλεψε η έκτακτη εμφάνιση του μεγάλου Κλαρινίστα Κώστα Αριστόπουλου.
Μέσα στη θερμή και πραγματικά οικογενειακή ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε πρώτα η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Πίτας της «μεγάλης οικογένειας» των Αγραμπελιωτών. Την πίτα ευλόγησαν ο Πρωτοπρεσβύτερος Τζανουδάκης Χρήστος και ο Αγραμπελιώτης αξιοσέβαστος ιερέας, ο παπα-Βασίλης Πόπης ο οποίος έκοψε και το πρώτο κομμάτι. Ο πρόεδρος του συλλόγου Τσέλιος Γιώργος μαζί με τα μέλη του Δ.Σ. Καμπέρη Δημήτρη, Νούσια Αλεξία, Τάσση Χριστίνα, Νούσια Βάσω, Αποστόλου Στάθη και Τάγκα Δήμο μοίρασαν την πίτα μαζί με πολλές ευχές για υγεία και πρόοδο για το 2009.
Στην επιτυχημένη εκδήλωση απηύθυναν χαιρετισμούς, ο Δήμαρχος Αστακού Στάϊκος Παναγιώτης, ο Γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κοντός Παναγιώτης, ο νομικός σύμβουλος της εφημερίδας μας Ξενάκης Κυριάκος και στη συνέχεια ο Αντιπρόεδρος Καμπέρης Δημήτρης καλωσόρισε τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου.
Η βραδιά συνεχίστηκε με πολύ γλέντι και χορό. Η εκδήλωση που ήταν ίσως η μεγαλύτερη στην ιστορία του Συλλόγου, ήταν μια ευκαιρία για να διατρανωθεί η ενότητα του Συλλόγου καθώς και η ανοδική του πορεία.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν οι: ο Πρωτοπρεσβύτερος Τζανουδάκης Χρήστος, ο πρωθιερέας Πόπης Βασίλειος, ο Δήμαρχος Αστακού Στάϊκος Παναγιώτης, ο Γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κοντός Παναγιώτης, ο π. Βουλευτής Κουρουμπλής Πάνος, ο επίτιμος Πρόεδρος της ΠΑΝ.ΣΥ. Σάββας Αλέκος, ο νομικός σύμβουλος της εφημερίδας μας Ξενάκης Κυριάκος, από την Ομοσπονδία Ξηρομεριτών ο Πρόεδρος Στεργίου Δημήτρης και τα μέλη του Κ.Σ. Μηλιώνης Άγγελος και Κατσαρομήτσος Μάκης, από τον Σύλλογο Αετού ο Πρόεδρος Ντέμος Χρήστος και ο Αντιπρόεδρος Μπάκας Σπύρος, από τον Σύλλογο Βελανιδιάς ο Αντιπρόεδρος Χρόνης Γιάννης και ο επίτιμος Πρόεδρος Γαζέτας Χρήστος, από το Σύλλογο Κωνωπίνας ο Αντιπρόεδρος Κορομηλάς Νίκος και ο Ταμίας Γεροχρήστος Κώστας, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Προδρόμου Καραγιώργος Σπύρος, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Φυτειών Σαλτογιάννης Χρήστος, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Χρυσοβίτσας Γεωργούλας Κώστας, οι Συγγραφείς Μπερερής Διονύσιος, Τσελεπής Μπάμπης , Μπαρμπαρούσης Γιώργος και Μπαμπάνη Μαρία, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Μπαμπίνης Μπενέκος Σπύρος και ο Ταμίας Γατσής Νίκος, ο π. Πρόεδρος των Αχυρών Τραυλός Κώστας, ο π. Πρόεδρος του Συλλόγου Κατουνιωτών Κουτιβής Βαγγέλης, ο δάσκαλος που υπηρέτησε και στο Αγράμπελο Μπερερής Πέτρος, κ.α.
Για άλλη μια φορά και πάντα με τις κρίσεις των παρευρεθέντων, ο Σύλλογος Αγραμπέλου κατέγραψε άλλη μια επιτυχία στο ενεργητικό του, από άποψη οργάνωσης, εξυπηρέτησης και ψυχαγωγίας. Ευχαριστούμε όλους όσους παρευρέθηκαν και συνετέλεσαν σε μια ακόμα επιτυχία του Συλλόγου Αγραμπελιωτών.
Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009
Χόρεψαν οι Τρυφιάτες στα «χίλια αστέρια»



Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Πηγή: maheras wordpress.com
Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009
ΧΟΡΟΕΣΠΕΡΙΔΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΣΤΑΚΙΩΤΩΝ

Πρόγραμμα εορτασμού του Πολιούχου της Κατούνας

-Στις 18/1/2009 το πρωί θα τελεσθεί πανηγυρική Θεία Λειτουργία Πανοσιολογιοτάτου Αρχιμανδρίτου πατρός Επιφάνιου πρωτοσύγκελου της Ιεράς Μητροπόλεως μας.
-Με το πέρας της Θειας Λειτουργίας θα πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη λιτάνευση της εικόνας στην κεντρική οδό της πόλεως μας.
Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009
“ Σπήλαιο Κωνωπίνας


Ήλθε, σαν ηλιαχτίδα στην βαρυχειμωνιά, ήλθε για να ζεστάνει τα όνειρα και να δώσει ελπίδα σ’ ανθρώπους εγκαταλειμμένους και πνοή σ’ έναν έρμο τόπο.
Όμως, φαίνεται ότι ήταν ουτοπία, μία αυταπάτη, ένα όνειρο που ξεθώριασε μέσα στο χρόνο !
Κάποτε στην Κωνωπίνα, τότε …που άρχισαν δειλά – δειλά να αποτυπώνονται τα πρώτα ίχνη παρακμής της περιοχής μας, με την διαφαινόμενη εξοστράκιση “στο πύρ το εξώτερον” του μοναδικού προϊόντος της περιοχής μας, του καπνού, θέλησε η φύση να πριμοδοτήσει αυτόν τον τόπο, μ’ ένα ακριβό της στολίδι, βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα της.
Αυτό το δώρο, δεν ήταν άλλο από το Σπήλαιο που βρέθηκε στο Χωριό μας, κατά τη θεμελίωση οικίας του συγχωριανού μας Παναγιώτη Κοθρούλα το έτος 1982 !
Έκτοτε, και σε συνέχεια αυτού του ρομαντικού προλόγου τα όνειρα και οι όποιες ενδόμυχες επιθυμίες των ανθρώπων της περιοχής, προσγειώθηκαν ανωμάλως και φάνηκε και πάλι το σκληρό πρόσωπο της πραγματικότητας !
Είκοσι έξι (26) συναπτά χρόνια ΔΕΝ είναι φαίνεται αρκετά, για να ευαισθητοποιήσουν τους αρμοδίους, ώστε να ασχοληθούν με το Σπήλαιο, δείχνοντας την έγνοια τους, όπως έχουν υποχρέωση άλλωστε ως φορείς της πολιτείας, για να αξιοποιηθεί αυτό το “θαύμα της φύσης” (ορολογία σπηλαιολόγων), προς όφελος μιας περιοχής, που μαραζώνει από την αστυφιλία και παραμένει προκλητικά στο περιθώριο των επιλογών της κεντρικής εξουσίας.
Τι κιαν τα Πορίσματα επιφανών Σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκαν, ‘έδειχναν’ με τον καλύτερο τρόπο το δρόμο για την αξιοποίησή του κάνοντας σοβαρές προτάσεις, οι πέραν της “πρωτευούσης κρατούντες”, παρέμειναν αδιάφοροι, θάβοντας τα όνειρά μας, με το πρόσχημα της ασύμφορης αξιοποίησής του, λόγω της μεγάλης οικονομικής επιβάρυνσης και του δήθεν μικρού εμβαδού του !
Δεν στάθηκαν καθόλου στις επισημάνσεις των αρμοδίων σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκαν κατά καιρούς, οι οποίοι συλλήβδην αναφέρουν, για ένα σπάνιο σταλακτικό διάκοσμο με απαράμιλλη ομορφιά, που υπάρχει σ’ αυτό το θαύμα της φύσης !
Ειδικότερα, ο επιφανής Σπηλαιολόγος Σταμάτης Κιρδής, Μέλος της Σπηλαιολογικής Εταιρείας, εγγράφως επεσήμανε ότι:
“Πρόκειται για ένα γεωλογικό εργαστήρι, που αν δεν μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά, θα πρέπει να αξιοποιηθεί από την επιστημονική κοινότητα.”
Αλλά και οι ομάδα σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1993 στο Πόρισμά τους αναφέρουν:
“Έχουμε υποχρέωση όλοι να το προστατέψουμε όχι μόνο για την εξαιρετική του ομορφιά αλλά και για την επιστημονική του αξία.”
Προσφάτως, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της σειρήνας που λέγεται Σπήλαιο Κωνωπίνας και ύστερα από ενέργειες του συγχωριανού μας Γεράσιμου (Μάκη) Λούντζη, στις 25 Οκτωβρίου 2008 επισκέφθηκαν το Χωριό μας εκ νέου μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας οι κ.κ. Ανδρέας Κάσσης και Γιάννης Γεωργιάδης με σκοπό να εξερευνήσουν το Σπήλαιο και να καταγράψουν ενδιαφέροντα επιστημονικά ευρήματα.
Την αποστολή υποδέχθηκαν ο Πρόεδρος του Χωριού κ. Κωνστανίνος Κωστακιώτης, τα μέλη του Τοπικού Συμβουλίου κ.κ. Παντελής Γραβάνης και Απόστολος Σ. Ράπτης, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου κ. Θεόδωρος Χολής και ο Ταμίας κ. Κων/νος Γεροχρήστος.
Η εξερεύνηση κράτησε τρεις ολόκληρες ώρες με τους σπηλαιολόγους κυριολεκτικά μαγεμένους από το καταστόλιστο σπήλαιο με τον εκπληκτικό σταλακτικό διάκοσμο που παραμένει θαμμένο από την αδιαφορία των υπευθύνων.
Ήταν τόσο εντυπωσιακά τα ευρήματα και η ομορφιά του σπηλαίου που εύλογα δημιούργησε απορία στους σπηλαιολόγους, γιατί ακόμη παραμένει αναξιοποίητο αυτό το αριστούργημα που έφτιαξε η Ξηρομερίτικη φύση στα σπλάχνα της Κωνωπινιώτικης γης.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, όλες οι αποστολές σπηλαιολόγων που από το έτος 1982 διαχρονικά έχουν επισκεφθεί το σπήλαιο με επικεφαλής την αείμνηστη Άννα Πετροχείλου όχι μόνο έμειναν εντυπωσιασμένοι από το θέαμα που αντίκρισαν αλλά εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για τα ευρήματα και τον εκπληκτικό του διάκοσμο.
Δικαιολογημένα και εύλογα εγείρονται ερωτηματικά συγχωριανών και συνδημοτών μας απευθυνόμενα προς την Δημοτική μας Αρχή.
Γιατί ; αυτή η ελλειμματική διαχείριση του θέματος από την Δημοτική μας Αρχή, η οποία θάπρεπε να είναι ο κινητήριος μοχλός για το θέμα αυτό.
Δεν υπήρξε ποτέ κανένα κοινοτικό ή άλλο πρόγραμμα που θα μπορούσε να ενταχθεί το Σπήλαιο του Δήμου μας ;
Ως τοπική κοινωνία έχουμε την υποχρέωση να ενεργοποιηθούμε οργανωμένα και με σχεδιασμό, ώστε να αναδείξουμε τις υποδομές που θα επιφέρουν μία βιώσιμη τοπική ανάπτυξη.
Σ’ αυτό θέλουμε τον Δήμο μας μπροστάρη !
Ο Σύλλογος Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου, ως θεματοφύλακας της πολιτιστικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς και με γνώμονα πάντα το συμφέρον του τόπου μας κατέβαλε και καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς πάσα κατεύθυνση, για την ανάδειξη και αξιοποίηση του σπηλαίου.
Κάνει έκκληση στις υπηρεσίες – φορείς που είναι καθ’ ύλη αρμόδιοι γι αυτό (Δήμος Μεδεώνος, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτ/νίας, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Υπουργείο Πολιτισμού), να εξετάσουν το θέμα ώστε να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που είναι διακαής πόθος όλων των Ξηρομεριτών και παρακαλεί όλους όσους μπορούν να συνδράμουν την προσπάθεια ανάδειξης του θέματος (Πολιτιστικούς Συλλόγους, τοπικούς και κοινωνικούς φορείς, έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο), να βοηθήσουν ώστε να επιτευχθεί η αξιοποίησής ενός πανέμορφου σπηλαίου.
Όμως, φαίνεται ότι ήταν ουτοπία, μία αυταπάτη, ένα όνειρο που ξεθώριασε μέσα στο χρόνο !
Κάποτε στην Κωνωπίνα, τότε …που άρχισαν δειλά – δειλά να αποτυπώνονται τα πρώτα ίχνη παρακμής της περιοχής μας, με την διαφαινόμενη εξοστράκιση “στο πύρ το εξώτερον” του μοναδικού προϊόντος της περιοχής μας, του καπνού, θέλησε η φύση να πριμοδοτήσει αυτόν τον τόπο, μ’ ένα ακριβό της στολίδι, βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα της.
Αυτό το δώρο, δεν ήταν άλλο από το Σπήλαιο που βρέθηκε στο Χωριό μας, κατά τη θεμελίωση οικίας του συγχωριανού μας Παναγιώτη Κοθρούλα το έτος 1982 !
Έκτοτε, και σε συνέχεια αυτού του ρομαντικού προλόγου τα όνειρα και οι όποιες ενδόμυχες επιθυμίες των ανθρώπων της περιοχής, προσγειώθηκαν ανωμάλως και φάνηκε και πάλι το σκληρό πρόσωπο της πραγματικότητας !
Είκοσι έξι (26) συναπτά χρόνια ΔΕΝ είναι φαίνεται αρκετά, για να ευαισθητοποιήσουν τους αρμοδίους, ώστε να ασχοληθούν με το Σπήλαιο, δείχνοντας την έγνοια τους, όπως έχουν υποχρέωση άλλωστε ως φορείς της πολιτείας, για να αξιοποιηθεί αυτό το “θαύμα της φύσης” (ορολογία σπηλαιολόγων), προς όφελος μιας περιοχής, που μαραζώνει από την αστυφιλία και παραμένει προκλητικά στο περιθώριο των επιλογών της κεντρικής εξουσίας.
Τι κιαν τα Πορίσματα επιφανών Σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκαν, ‘έδειχναν’ με τον καλύτερο τρόπο το δρόμο για την αξιοποίησή του κάνοντας σοβαρές προτάσεις, οι πέραν της “πρωτευούσης κρατούντες”, παρέμειναν αδιάφοροι, θάβοντας τα όνειρά μας, με το πρόσχημα της ασύμφορης αξιοποίησής του, λόγω της μεγάλης οικονομικής επιβάρυνσης και του δήθεν μικρού εμβαδού του !
Δεν στάθηκαν καθόλου στις επισημάνσεις των αρμοδίων σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκαν κατά καιρούς, οι οποίοι συλλήβδην αναφέρουν, για ένα σπάνιο σταλακτικό διάκοσμο με απαράμιλλη ομορφιά, που υπάρχει σ’ αυτό το θαύμα της φύσης !
Ειδικότερα, ο επιφανής Σπηλαιολόγος Σταμάτης Κιρδής, Μέλος της Σπηλαιολογικής Εταιρείας, εγγράφως επεσήμανε ότι:
“Πρόκειται για ένα γεωλογικό εργαστήρι, που αν δεν μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά, θα πρέπει να αξιοποιηθεί από την επιστημονική κοινότητα.”
Αλλά και οι ομάδα σπηλαιολόγων που το επισκέφθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1993 στο Πόρισμά τους αναφέρουν:
“Έχουμε υποχρέωση όλοι να το προστατέψουμε όχι μόνο για την εξαιρετική του ομορφιά αλλά και για την επιστημονική του αξία.”
Προσφάτως, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της σειρήνας που λέγεται Σπήλαιο Κωνωπίνας και ύστερα από ενέργειες του συγχωριανού μας Γεράσιμου (Μάκη) Λούντζη, στις 25 Οκτωβρίου 2008 επισκέφθηκαν το Χωριό μας εκ νέου μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας οι κ.κ. Ανδρέας Κάσσης και Γιάννης Γεωργιάδης με σκοπό να εξερευνήσουν το Σπήλαιο και να καταγράψουν ενδιαφέροντα επιστημονικά ευρήματα.
Την αποστολή υποδέχθηκαν ο Πρόεδρος του Χωριού κ. Κωνστανίνος Κωστακιώτης, τα μέλη του Τοπικού Συμβουλίου κ.κ. Παντελής Γραβάνης και Απόστολος Σ. Ράπτης, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου κ. Θεόδωρος Χολής και ο Ταμίας κ. Κων/νος Γεροχρήστος.
Η εξερεύνηση κράτησε τρεις ολόκληρες ώρες με τους σπηλαιολόγους κυριολεκτικά μαγεμένους από το καταστόλιστο σπήλαιο με τον εκπληκτικό σταλακτικό διάκοσμο που παραμένει θαμμένο από την αδιαφορία των υπευθύνων.
Ήταν τόσο εντυπωσιακά τα ευρήματα και η ομορφιά του σπηλαίου που εύλογα δημιούργησε απορία στους σπηλαιολόγους, γιατί ακόμη παραμένει αναξιοποίητο αυτό το αριστούργημα που έφτιαξε η Ξηρομερίτικη φύση στα σπλάχνα της Κωνωπινιώτικης γης.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, όλες οι αποστολές σπηλαιολόγων που από το έτος 1982 διαχρονικά έχουν επισκεφθεί το σπήλαιο με επικεφαλής την αείμνηστη Άννα Πετροχείλου όχι μόνο έμειναν εντυπωσιασμένοι από το θέαμα που αντίκρισαν αλλά εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για τα ευρήματα και τον εκπληκτικό του διάκοσμο.
Δικαιολογημένα και εύλογα εγείρονται ερωτηματικά συγχωριανών και συνδημοτών μας απευθυνόμενα προς την Δημοτική μας Αρχή.
Γιατί ; αυτή η ελλειμματική διαχείριση του θέματος από την Δημοτική μας Αρχή, η οποία θάπρεπε να είναι ο κινητήριος μοχλός για το θέμα αυτό.
Δεν υπήρξε ποτέ κανένα κοινοτικό ή άλλο πρόγραμμα που θα μπορούσε να ενταχθεί το Σπήλαιο του Δήμου μας ;
Ως τοπική κοινωνία έχουμε την υποχρέωση να ενεργοποιηθούμε οργανωμένα και με σχεδιασμό, ώστε να αναδείξουμε τις υποδομές που θα επιφέρουν μία βιώσιμη τοπική ανάπτυξη.
Σ’ αυτό θέλουμε τον Δήμο μας μπροστάρη !
Ο Σύλλογος Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου, ως θεματοφύλακας της πολιτιστικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς και με γνώμονα πάντα το συμφέρον του τόπου μας κατέβαλε και καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς πάσα κατεύθυνση, για την ανάδειξη και αξιοποίηση του σπηλαίου.
Κάνει έκκληση στις υπηρεσίες – φορείς που είναι καθ’ ύλη αρμόδιοι γι αυτό (Δήμος Μεδεώνος, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτ/νίας, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Υπουργείο Πολιτισμού), να εξετάσουν το θέμα ώστε να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που είναι διακαής πόθος όλων των Ξηρομεριτών και παρακαλεί όλους όσους μπορούν να συνδράμουν την προσπάθεια ανάδειξης του θέματος (Πολιτιστικούς Συλλόγους, τοπικούς και κοινωνικούς φορείς, έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο), να βοηθήσουν ώστε να επιτευχθεί η αξιοποίησής ενός πανέμορφου σπηλαίου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)