ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ
Στα πλαίσια της επίσκεψης στο
Αγράμπελο μια ημέρα πήρα τα απαραίτητα μαζί μου και
ξεκίνησα να κάνω ένα οδοιπορικό στο κάτω
μέρος του χωριού στη περιοχή Ζάλα, όπου είχα πολλά χρόνια να πάω.
Έτσι λοιπόν επισκέφτηκα την
περιοχή Ζάλα λίγο έξω
από το χωριό, που βρίσκετε στην κάτω πλευρά ανάμεσα στο χωριό και τον κάμπο.
Δείτε φωτο....
Περνώντας για να πας εκεί θα συναντήσεις την δεξαμενή
του Κώστα β Τσελιου (μπάρμπα Κότσου προχωρώντας
συναντάς την περιοχή μπούφος σε άλλη επίσκεψη στο χωριό θα φωτογραφίσω αυτή την
περιοχή και έβγαλα φωτογραφίες την
περιοχή που είναι μέσα στο βελανιδοδάσος, αιωνόβιες βελανιδιές ανθισμένες αμυγδαλιές
ασφαλές δέντρα που είναι έργα τέχνης τής φύσης τον καταπράσινο κάμπο και όλη
την περιοχή και ταυτόχρονα είδα την αναγέννηση του δάσους και θυμήθηκα τα παιδικά
μου χρονιά που παίζαμε κυνηγητό με τα παιδιά και είχα κουβαλήσει και χώμα με τα ζώα.
Το Αγράμπελο, αυτό το στολίδι, η ζωγραφιά του Ξηρομέρου, σε πείσμα των
καιρών διατηρεί τις φυσικές του ομορφιές στο πέρασμα των χρόνων και μας
συναρπάζει κάνοντας μας περήφανους…
Ζάλα είναι το μέρος όπου είχε οικοδομικό χώμα.
Οι Αγραμπελιωτες πήγαιναν με τα ζώα και κουβαλούσαν και το έφερναν
στο χωριό αυτό μετά μαζί με ασβέστη το έκαναν μείγμα και έκτιζαν οι μάστορες τη
πέτρα
Πολλά σπίτια στέκονται
ακόμα αγέρωχα στο διάβα του χρόνου που είναι χτισμένα με την άμμο από τη Ζάλα κουβαλώντας μαζί τους
την Αγραμπελιώτικη ιστορία και μένουν
εκεί σαν φύλακες για να
θυμίζουν σε μας τους νεότερους
πως κάποτε το σπίτια αυτά
έσφυζαν από ζωή πριν ο χρόνος
ρημάξει τα πάντα.
Όταν κανείς περιπλανηθεί στο ερειπωμένα σπίτια μέσα στο χωριό
πολλά συναισθήματα γεννιούνται μέσα του βλέποντας σωρούς από πέτρες ξύλα,
σίδερα, σπασμένα τζάμια, σπασμένες πόρτες, ερημωμένες και χορταριασμένες
αυλές, γκρεμισμένους τοίχους, και πεσμένες σκεπές.
Αυτή η κληρονομιά των προγόνων μας, εμείς οι νεώτεροι
οφείλουμε να την διατηρήσουμε, να την αναδείξουμε και να την κληροδοτήσουμε
στις επόμενες γενιές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου